-------------
( ఈ 'కధ' 19-6-2014 తేదీన 'ఆంధ్రభూమి' సచిత్ర వారపత్రిక లో ముద్రితమైనది )
ఇలా పడుకున్నానో లేదో మా ఇంటి వెనకాలఉన్న 'చేద బావి' లోనుంచి 'దబ్బు'మని
ఏదో పడ్డ శబ్దం అయింది.
వెంటనే బావి గూళ్ళలో ఉన్న పావురాలు బావిలోనే ఎగురుతున్నశబ్దం.
ఊళ్ళో విపరీతంగా దొంగతనాలు. ఎందుకైనా మంచిదని నాన్నగారిని కూడా లేపి ఇంటి వెనకాల 'లైట్స్' వేసి ఇద్దరం దొడ్లోకి వెళ్ళాము. బావిలో ఇంకా పావురాలు విపరీతంగా ఎగురుతున్న శబ్దం వస్తూనే వుంది. టార్చిలైట్ బావి లోకి ఫోకస్ చేశాను.
లైట్ కాంతి కన్పించే సరికి నాలుగైదు పావురాలు పైకి ఎగిరి బయటకి వచ్చేశాయి.ఊళ్ళో విపరీతంగా దొంగతనాలు. ఎందుకైనా మంచిదని నాన్నగారిని కూడా లేపి ఇంటి వెనకాల 'లైట్స్' వేసి ఇద్దరం దొడ్లోకి వెళ్ళాము. బావిలో ఇంకా పావురాలు విపరీతంగా ఎగురుతున్న శబ్దం వస్తూనే వుంది. టార్చిలైట్ బావి లోకి ఫోకస్ చేశాను.
భావిలో నీళ్లు ఏదో పెద్ద వస్తువు పడ్డట్లుగా అలలతో కల్లోలంగా వుంది. బావి లోతుగా ఉండడంతో లైట్ 'ఫోకస్' భావి అడుగు దాకా సరిగా చేరడం లేదు. అలాగే నేను బావిలోకి ఒంగి చూస్తూ టార్చిలైట్ బావిలో అన్నిపక్కలావేసి చూశాను.
ఒక పక్కన కొద్ది ఒడ్డు పట్టుకుని చెయ్యి ఊపుతూ 'సార్ , సార్ రక్షించండి.
బావిలో నీళ్ళు చాలా లోతుగా వున్నయ్. తాడు వెయ్యండి' అని అరుస్తున్నాడు
ఎవరో. వాడి మాటలు బావిలో ప్రతిధ్వనిస్తూ వినిపించాయి.
నాన్నగారు నేను ఒకరి ముఖాలు ఇంకొకరం చూస్తూ ... బిత్తర పోయాం.
'అసలు ఎవడు వాడు' ? దొంగా? అయితే బావిలో ఎందుకు పడ్డాడు'? అంతా అయోమయంగావుంది అనుకుంటూ 'ఇంకెవరినైనా పిలుద్దాం నాన్నా' ఆందోళనగా అన్నాను నేను.
'ముందు చేంతాడు వెయ్యి బావిలో మునిగి వాడు చస్తే మన చావుకొస్తుంది'. అన్నారు నాన్నగారు. నాకేమి అర్ధం కాలేదు. గబగబా బావిలోకి తాడు వదిలాను. వాడు ఇటు పక్కకి కొద్దిగా ఈది తాడు పట్టుకున్నాడు.
ఇంతలో బావిలోనుంచి పెద్దగా అరుస్తూ.
'సార్...తాడు సన్నగా ఉంది...'మోకు' వెయ్యండి అని అరుస్తున్నాడు బావిలోనుంచి వాడు.
'చేంతాడు అంతా బలంగా లేదు నాన్నగారూ' వెళ్లి 'మోకు' తెస్తాను' అంటూ చేంతాడుని భావి పైన అడ్డదూలపు మొద్దుకి ముడి వేస్తూ
ఈ తాడు తెగితే వాడు మళ్ళీ బావిలో పడి చస్తాడు' అనుకుంటూ మోకు తెద్దామని వెనక్కి తిరిగాను.
ఇంతలో పక్కింటి ప్రకాశరావు ఈ హడావుడికి లేచినట్లున్నాడు.
'ఏమయింది కిట్టయ్య గారూ ...
అర్దరాత్రి భావిదగ్గర' అన్నాడు గోడ మీదనుంచి తొంగిచూస్తూ.
'నువ్వు గోడదిగి ఇటొచ్చి బావిలోకి చూడు... అంటూ ఇంట్లోకి పరుగెత్తాను నేను.
మోకు తీసుకుని తిరిగి వచ్చేసరికి ప్రకాశరావు కూడా బావిలోకి తొంగి చూస్తూ నాచేతిలోనుంచి 'మోకుతాడు' తీసుకుని బావిపైన అడ్డు దూలానికి ముడి వేసి బావిలోకి వదిలాడు.
రెండు తాళ్ళు జత చేసి మెలిక వేశాను. వాడు మెల్లగా తాడు పట్టుకుని పైకి వచ్చిఒక్కసారిగా బావి అంచు మీదనుంచి దూకి పరుగు లంకించుకున్నాడు.
నేను ధైర్యం చేసి ఒక్క ఉదుటున పరుగెత్తి పట్టుకున్నాను వాడిని. వాడు వదుల్చుకోవడానికి గింజుకుంటున్నాడు.
లైట్ కాంతి లో వాడి ముఖం చక్కగా కనిపించింది.
నాన్నగారూ, వీడు 'కొండ' గాడు. ఈసారి బిత్తర పోవడం నాన్నగారి వంతు అయింది.
వాణ్ని లాక్కుని వరండా లోకి వచ్చాము. వాడి నిక్కరు నుంచి నీళ్లు వొడుస్తున్నాయి.
'ఏరా కొండా'బావిలోకి ఈవేళ ఎందుకు దిగావు ?
'మేం రాక పోతే చచ్చేవాడివి గదరా... గాడిద కొడకా' అన్నారు నాన్నగారు కోపాన్ని అణుచుకుంటూ.
'అట్టా మెల్లగా అడిగేదేంది 'కాంతయ్యగారూ' నాలుగు ఉతక్క దొంగ ముండాకొడుకుని' అన్నాడు కోపంగా వాడి ముఖంలోకి తదేకంగా చూస్తూ మాపక్కింటి ప్రకాశరావు.
'మాట్లాడవేం? నాలుగు తగిలించ మంటావా'? కోపంగా లేచారు నాన్నగారు.
వాడు తలెత్తడం లేదు. చేతులు కట్టుకున్నాడు.
నేను లేచి నాన్నగారిని కూర్చోబెట్టి చెప్పరా'మాట్లాడు' అని రెట్టించాను వాడిని నేను.
'మీకు తెలుసు గదండి అయ్యగారూ, మానాయనకి పక్ష వాతమని. పావురం ఇంటిలో పెంచుతే పక్షవాతం
నయమైతదని ఎవరోఅంటే ఇన్నాను. చీకట్లో వాటికి కళ్ళు కన్పించవు కదా సులువుగా పట్టుకోవచ్చనుకొని బావిలోకి దిగాను. రెండుపావురాలని పట్టుకెళదామని ... పాడు పావురాలు చీకట్లో ముఖం మీద తన్నినై.
అందుకే కంగారులో పట్టు తప్పి బావిలో పడ్డానయ్యా!
మిమ్ముల్ని ఆడుగుతే ఇవ్వరని, పావురాల్ని పట్టుకోనివ్వరని, అర్ధ రాత్రి బావిలో దిగి పట్టు జారి భావిలో పడి ఇట్లా దొరికిపొయినా. తప్పయింది. అంటు ఏడుపు లంకించుకున్నాడు 'కొండ'.
'నువ్వు చచ్చే వాడివి గాక మమ్ముల్ని అందరిని ఇబ్బంది పెట్టేవాడివి 'నడువు' అన్నారు నాన్నగారు లేచి బయలుదేరుతూ.
'మీరెక్కడికి నాన్నగారూ'? అని నేను అనే సరికి 'వీణ్ణి ఈవేషంలోనే తల్లి కి చూపించి రావాలి' అంటూ బయలుదేరారు.
'నేనూ వస్తాను' అని తలుపులు బయటనుంచి వేసి బయలు దేరాం.
'అయ్యా, 'బాయి' వెనకాల చొక్కా వుందయ్యా, తెచ్చుకుంటా'అంటూ పరుగెత్తాడు కొండ.
'అది అక్కడే వుండనియ్యి. 'లాక్కుని రా వెధవని' అంటూనే బయదేరారు నాన్నగారు.
నాన్నగారి వెంట నేను, వాడు వాళ్ళింటికి వెళ్ళాం.
కొండ తలుపు కొట్టాడు.
తల్లి తలుపు తీసి, కొండను, నన్ను, నాన్నగారిని చూసి కంగారు పడింది.
కొడుకుని తడి నిక్కరుతో చూసింది.
'ఏరా అయ్యగారి బావిలో దిగినవా'? వద్దని చిలక్కి చెప్పినట్లు చెప్పిన గదరా....అంటూనే రెండు చెంపలు వాయించింది' సీతమ్మ.
'ఏం దయ్యగారూ 'మీరు ఇయ్యాలటప్పుడు' అంది సీతమ్మ.
నాన్నకి నాకు అంతా అయోమయం. నాన్నగారు కోపం అపులేకపోయారు.
'అంటే వీడు నీకు తెలిసే వచ్చాడా? బుద్ధుందా అసలు నీకు.
పావురం కోసం అర్దరాత్రి బావిలో దింపుతావా'?
వాడు మునిగి చస్తే'? కోపంతో గట్టిగా అన్నారు నాన్నగారు.
బిత్తరచూపులు చూసింది ...సీతమ్మ!
'పావురాలేంది అయ్యగారూ'...నాకు అర్ధం కావట్లే అంది సీతమ్మ.
'అదేంటే' తండ్రికి పక్ష వాతం కదా. పావురాన్నిఇంట్లో పెంచుతే పక్షవాతం తగ్గుతుందని
ఎవరో చెప్పారట.
'నన్ను అడిగితే కాదంటానని అర్దరాత్రి బావిలో దిగాడట వాటిని పట్టుకుందామని'
'అయ్యో...కాదయ్యగారూ....అందుకు కాదు వాడు బావిలో దిగింది. ఏడుస్తూ అంది' సీతమ్మ.
విస్తుబోయి నాన్నగారి వంక చూశాను నేను. నాన్నగారి పరిస్థితి ... కూడ అలాగే వుంది.
'కొండ' ఒక్కసారి గా ముందుకు వచ్చి'అయ్యగారూ ... నిద్రలో లేచింది ... రాత్రి కొద్దిగా తాగింది కూడ......ఏదేదో మాట్లాడుతోంది...అమ్మ' పొద్దునే మాట్లాడుద్ది ... అంటూనే
'తప్పయి పోయింది ....చమించండయ్యా'...అంటూ నాన్నగారి కాళ్ళుపట్టుకున్నాడు 'కొండ'.
'వెధవ తాగినట్లున్నాడు...ఇందాకట్నుంచీ అందుకే నోరు విప్పలే'... అన్నారు నాన్నగారు వెనక్కి జరుగుతూ.
'అయ్యా... నేను రేపు చెబుతా... ఈడు ఎందుకు బావిలోదిగాడో", ఇప్పుడు మీ రెల్లండి' అంది సీతమ్మ ఏడుస్తూనే కొడుకుని ఉరిమి చూస్తూ.
'సరే, పదరా వెళదాం. రేపు చూద్దాం ఈ వెధవ సంగతి' అన్నారు నాన్నగారు ఇంటికి నడుస్తూ.
'పావురం కాకపొతే వీడెందుకు బావిలో దిగినట్లు'?..'పావురం కాదురా, ఇంకేదో వుంది. వాడేదో దొంగతనానికి వచ్చి ఏదైనా అలికిడి వల్ల బావిలో దిగాడా? ఎందుకు దిగినట్లు? బావిలో బిందెగాని, వెండి వస్తువులు గాని ఏమైనా పడిపోయాయా కనుక్కో'అన్నారు నాన్నగారు.. '.అయినా సీతమ్మ రేపు చేపుతానందిగా'... నడువు...అన్నారు నాన్నగారు వడిగా అడుగులు వేస్తూ.
ఇంటికెళ్ళే సరికి మూడున్నర అయింది. అమ్మలేచే వుంది.
'ఏమిటీ ? ఏమయింది? 'అర్దరాత్రి ఎక్కడికి వెళ్ళారు, తండ్రీ, కొడుకు' అంది అమ్మ నిద్ర చెడగొట్టినందుకు విసుగ్గా !
'తలుపులు కూడా సరిగ్గా వేయలేదు. గేదెలు గాని మళ్ళీ విడిపించుకున్నాయా? మొక్కలన్నీ తోక్కేశాయా?
ఎన్ని సార్లు చెప్పినా వాటికి ఇనుప గొలుసులు తేరు. మొక్కలన్నీధ్వసం' అమ్మ గొణుక్కుంటూనే పడుకుంది.
'నువ్వు కూడ వెళ్లి పడుకోరా... రాత్రి చాలా సేపు చదివినట్లున్నావుగా', అన్నారు నాన్నగారు.
వెళ్లి పడుకున్నానే గాని నిద్ర రాలేదు. సీతమ్మ మీదే ధ్యాస అంతా.ఇంటిల్లి పాదికీ తలలో నాలుకలా వుంటుంది.
నేను పుట్టక ముందు నుంచి పనిచేస్తోంది ఇంట్లో. అన్నలు, అక్కలు, చుట్టాలు, అంతెందుకు, బావలందరూ కూడ 'సీతమ్మ'ని చాలా అభిమానిస్తారు.
ఈ ఇంట్లో పని మనిషి గా ఎప్పుడు అనుకోలేదు తనని. అమ్మ కుడా పల్లెత్తు మాట అనదు.
'కొడుకని కూడా చూడకుండా వాడు పావురానికి కాదు, వచ్చింది' అని చెప్పింది.
వెధవ 'కొండ' గాడు కూడా ఈ ఇంట్లో మనిషిలానే ఉంటాడు. నాకు వాడికి అయిదు నెలల తేడా అని సీతమ్మ చెపుతూ వుంటుంది. వాణ్ని చదువుకొమ్మని నాన్నగారు చాలా ప్రోత్సహించారు. కానీ వాడికి చదువు అబ్బలేదు. ఆరో తరగతి మధ్యలో మానేశాడు. ఇంట్లో అందరి దగ్గరా చనువు వాడికి. ఒకళ్ళకి తెలీకుండా అందరి దగ్గరా కొద్దో , గొప్పో డబ్బులు తీసుకుంటూనే ఉంటాడు. సోమరి వెధవ. ఈ మధ్య వెధవకి
వ్యసనాలు కూడ అలవాటు అయినట్లుంది. ఈమధ్య రెండు, మూడు సార్లు అయిదు, పదీ కనపడలేదనీ అమ్మ అందీ, నా రూములో కూడ కొద్దిగా డబ్బులు మిస్సయినట్లు అనుమానం వచ్చింది. వెధవ పాడయ్యాడు.
వాడి తండ్రి కి మందులు కూడా చాలా వరకు మాఇంటి నుంచే వెళ్తాయి.
ఒకసారి దీపావళి పండక్కి అక్క,బావ,అన్నయ్య,వదిన అందరు వచ్చారు. పండగ సందడిలో
వదిన నా కొత్త షర్టు గుండీ కుట్టి 'సూది' వాడి చేతికిచ్చి గోడకున్న కేలండర్ కి గుచ్చమంది.
వీడు వెళ్లి సూదిని పవర్ సాకెట్ లో పెట్టాడు. కరెంటు షాక్కి వచ్చి మా బావగారి వొళ్ళో పడ్డాడు.
'ఏమయిందిరా? అంటే 'దిమ్మ తిరిగింది, తరువాత ఏమయిందో తెలవదు. బావగారి వొళ్ళో ఎట్టా పడ్డానో తెలీదు' అన్నాడు. అది గుర్తు వచ్చినప్పుడల్లా అందరం పడీ,పడీ నవ్వు కుంటాం.
అలాంటి అమాయకపు వెధవ ఇలా తయారయ్యాడు అనుకుంటూ నిద్రకుపక్రమించాను. తెల్లారింది.
నేను వేప పుల్ల నోట్లో వేసుకుని వాకిట్లోనే వున్నా. సీతమ్మ వచ్చి తలెత్తకుండా వాకిలి వూడవడం మొదలెట్టింది.
ఇంతలో నాన్నగారు కాఫీ కప్పుతో వరండాలోకి వచ్చి" ఏమే' సీతాలు' రాత్రి ఏదో అంటివి.
'వాడు పావురాయి కోసం కాదా బావిలో దిగింది ? మరి దేని కోసం ? అన్నారు నాన్నగారు.'
'ఏందోనయ్యా... రాత్రి నిద్రలో ఏం మాట్లాడానో... ఏందో ! వాడు పావురాల కోసమే వచ్చిండటయ్యా'!
అంది తల వంచుకుని వాకిలి ఊడుస్తూనే.
సీతమ్మ నిజం చెప్పడం లేదని ఏదో ఒత్తిడిలో వుందని తన ముఖ కవలికలే చెబుతున్నాయని మనసులో అనుకుంటూ
'సరేలే వాడు జాగ్రత్త. వెధవ చేతికందకుండా పోయేటట్లున్నాడు.
'వాణ్ని ఒక కంట కనిపెడుతూ వుండు'అన్నారు నాన్నగారు లోపలికి వెళ్తూ.
ఇంతలో పక్కింటావిడ గోడ మీద నుంచి పిలుస్తూ ' ఏంటి కిట్టయ్య గారు రాత్రి గొడవ' అంది.
'కొండ' రాత్రి పావురం కోసం బావిలో దిగాడు. 'అట్టానే అనుకోండి కిట్టయ్య గారు, ఎప్పుడో వాడు మీ ఇంటికో,
మా ఇంటికో కన్నం వేసిందాక' అంది పక్కింటావిడ వెటకారంగా.
'అదేందమ్మా... అట్లంటారు, వాడేం చేశాడమ్మా? ' అంది సీతమ్మ.
సీతమ్మ మాట్లాడకుండా 'ఇదిగో కిట్టయ్య గారు మొన్న మీరంతా వూరు వెళ్లి నప్పుడు మీ పాత రేకులు వాడు సర్దుతుంటే చూశాను. తరువాత మీ అమ్మగారు వూరి నుంచి వచ్చాక రేకులు పోయినై, పాతవే నని పట్టించుకోలేదని" అన్నారు. రాత్రి 'కొండ' బావి లో పావురాల్లకోసమే దిగాడంటే నేను నమ్మను. సరిగ్గా కనుక్కోండి' అంటూ వెళ్లి పోయిందావిడ. 'ఆవిడ మాటలు విన్న నాకు అసలీ సంగతేమిటో తేల్చాలి' అన్న భావన గట్టిగా స్థిరపడింది నామదిలో.
సీతమ్మ తల ఎత్తకుండా పనిచేసు కుంటూనే వుంది. వెధవ వాడి మూలాన్న సీతమ్మ మాటపడాల్సి వచ్చింది ఆనుకున్నానేను. ఇంతలో నాన్నగారు 'కృష్ణా' ఇలారా! అన్నారు. నేను నోట్లో వేప పుల్ల తీసి నాన్నగారి దగ్గరికి వెళ్ళాను.
'సీతమ్మని నువ్వుగాని, అమ్మగాని ఎవరూ ఏమి అడగొద్దు. దానంతట అది ఏమైనా చెపుతే నాకు చెప్పండి.
'మళ్ళీ చెపుతున్నాదాన్ని ఎవరూ ఏమీ అడగకండి. అమ్మకు కుడా చెప్పు' అన్నారు నాన్నగారు.
అదీ దాని మీద మా అందరికి ఉన్న అభిమానం. వారం, పది రోజులయ్యాయి. 'కొండ' గాడు మళ్ళీ కన్పించలేదు.
నాన్నగారు మాత్రం వాడికి దగ్గర పట్టణం లో ఏదైనా వుద్యోగం వేయిద్దామని ప్రయత్నం చేస్తున్నట్లు తెలుసు.
దాదాపు నెల రోజుల తరువాత అనుకుంటా నాన్నగారు పొలంలో నాట్లు... నువ్వు కూడా పొలానికి రమ్మని చెప్పి ఉదయమే వెళ్ళారు. నేను నాన్నగారికి టిఫెన్ తీసుకుని తొమ్మిది గంటలకల్లా పొలానికి వెళ్ళాను.
'కొండ' గాడు నారు కట్టలు అందిస్తూ, కుదప తొక్కుతూ పై పనులు చేస్తూ కన్పించాడు.
ఎప్పుడు వస పిట్టలా వాగే వెధవ నావంకే సరిగ్గా చూడ్డం లేదు.' ఏరా కొండా' ఆరోజు నుంచి కనిపించడం మానేశావు.
'ఏం చేస్తున్నావు? ఎక్కడున్నావు'? అనడిగాను వాణ్నిఎలాగైనా వివరం కనుక్కోవాలని .
'అదేంటి కిట్టయ్యగారూ, నాన్నగారు చెప్పలేదా'! అయ్య గారు పట్నంలో
ఉద్యోగం వేయించారు. టెంపరవరి. 3500 /- రూపాయలు జీతం కిట్టయ్య గారు. ఇక బుద్ధిగా ఉంటాను.
ఉద్యోగంలో చేరి కూడా పది రోజులయింది. ఇవాళ శలవు.
పెద్దయ్యగారు కూలికి రమ్మన్నారు. వచ్చినా'.
'పెద్దయ్య గారిది 'పెద్దమనసు' కిట్టయ్య గారూ' అన్నాడు కొండ
'సరేలే.... పని చూసుకో' అని నాన్నగారికి టిఫెన్ ఇస్తే వద్దన్నారు. ఇంటికెళ్ళి స్నానం చేసి తిరిగి వస్తానన్నారు. 'సరే నాన్నగారూ... భోజనం కూడా చేసి వచ్చేయండి నేను ఇక్కడే వుంటాను అన్నాను నేను'.
'సరే రా' అని నాన్నగారు ఇంటికి వెళ్ళారు. ఇక నేను వాడితో కలిసి పని మొదలెట్టాను.
ఎలా అయినా సరే ఆరోజు సంగతి ఇప్పుడు తేల్చాల్సిందే, అనుకున్నా. దాదాపు పన్నెండు అయింది టైం.
కూలీలందరూ భోజనాలు చేస్తున్నారు. నా దగ్గర 'టిఫెన్' తీసి తినడం మొదలెట్టా.
'కొండ' గాడిని కూడ పిలిచా.
'ఏందీ కిట్టయ్య గారు టిఫెన్'? అన్నాడు కొండ. ఇడ్లీ, దోశ రెండు వున్నాయిరా...రా...తిందాం.' పిలిచాను నేను.
ఎలాగయి నా సరే వాడి దగ్గరనుంచి ఆ రోజు విషయం లగాల్సిందే అనుకున్నా.
వాడు దగ్గరకొచ్చి కూర్చున్నాడు.
ఇద్దరం టిఫెన్ తినడం మొదలెట్టాం. నేను ఎలా మొదలు పెట్టాలి 'టాపిక్' అని ఆలోచిస్తున్నా.
"కిట్టయ్య గారూ, ఎందుకంత ఆలోచిస్తారు. మీకు కావలసింది ఆరోజు నేను బావిలో ఎందుకు దిగానని కదా"! ఇనండి.
నేను భావిలో దిగిన రోజు రెండు రోజుల ముందు మీ పిన్నిగారు 'పట్నం' నుంచి వచ్చారు కదా !
ఆవిడ రెండు రోజులు వున్నారు. ఆవిడ బాగా నగలేసుకొచ్చారు. పెద్దమ్మగారు 'ఎందుకే ఇన్నినగలేసుకోచ్చావు'
అసలే ఈ వూర్లో దొంగల భయంతో చస్తున్నాము' అన్నారు పెద్దమ్మగారు.
అప్పుడు నేను అక్కడే వున్నాను.
'జాగ్రత్త, ఎక్కడ దాచుకుంటావో, ఈ రెండు రోజులు' ? అన్నారు అమ్మగారు.
'నీకెందుకే భయం. నానగలు, నేను ఎక్కడయినా దాచుకుంటాను' అన్నారు పిన్నమ్మ గారు.
'అదేనే ఎక్కడ దాస్తావు'? అని పెద్దమ్మగారు మళ్ళీ అడిగారు.
'అబ్బా' నీ భయం పాడుగాను. కంగారు పడకు. వాటిని ఒక ఇనుప తీగకు చుట్టి ప్లాస్టిక్ సంచిలోవుంచి మీ బావిలో వేశాను.
ఇక నువ్వునిశ్చింతగా పడుకో అక్కా' అన్నారు మీ పిన్నిగారు.
'ఆ'... మళ్ళీ వాటిని ఎట్లా తీస్తావే ? ఏమిటో ఈ పిల్ల అఘాయిత్యం' అని కంగారుగా
'ఏమండీ, ఏమండీ' అంటూ పెద్దమ్మగారు పెద్దయ్యగారికి చెప్పడానికి లోనికి వెళ్ళారు.
పిన్నిగారేమో పగలబడి నవ్వుతు, ఏరా 'కొండా' మీ అమ్మగారికి ఇంతా భయమేమిటి రా"? అన్నారు.
'అబ్బ... భలే చాన్సులే' అని అప్పుడే మనసులో అనుకున్నాను.
ఎలాగయినా ఆ నగల్ని భావిలోనుంచి తీసి అమ్ముకుందా మనుకున్నాను.
వెంటనే నేను చేతిలో పని ఆపు చేసి భావి లోకి తొంగి చూస్తుంటే పెద్దమ్మగారు,
'ఏం చేస్తున్నావురా అక్కడ' అని గద్దించారు కూడా'....
'అదీ సంగతి' ! ఆరోజు భావిలోకి నగల కోసం దిగాను!
'బావిలో వెతికి, వెతికీ చచ్చాను. అసలు మీ పిన్ని గారు నగల్నిభావిలో వేయలేదు.
'ఆవిడ ఎక్కడో దాచి అమ్మగార్ని నవ్వులాట పట్టిస్తుంటే నేను నిజమే అనుకున్నాను'.
బుద్ధి వచ్చింది కిట్టయ్య గారు. మళ్ళీ జన్మలో దొంగతనం గురించి ఆలోచన గూడా చేయను. అయినా దేవుడి లాంటి అయ్యగారింట్లో నే దొంగతనం చెయ్యాలనుకున్నా.
చాలా తప్పుచేసినాను కిట్టయ్యగారు' అని 'కొండ' చెబుతుంటే నాకు నవ్వు ఆగింది కాదు.
అమ్మ ఈ విషయం అయ్యగారికి చెప్పి చమించమని కాళ్ళు పట్టుకోమంది.
లేకుంటే చస్తానని బెదిరించింది మాయమ్మ 'అన్నాడు కొండ .
'మీరుకూడా ...చమించండి కిట్టన్నాఅన్నాడు 'కొండ' తలవంచుకుని.
అయ్యగారికి, అమ్మగారికి చెప్పండి. నాకు అయ్యగారికి చెప్పే ధైర్నం లేదు.
ఎంత పెద్ద మనసో అయ్యగారిది.
ఇంకొక్క విషయం కిట్టయ్య గారు...అక్కలకి, అన్నలకి ఎవరికీ ఈ విషయం మాత్రం చెప్పొద్దు.
నా పరువు పోద్ది. మళ్ళీ ఎవరిదగ్గరనుంచి ఒక్క పైసా కూడ రాలదు' అని వివరంగా చెప్పాడు 'కొండ'.
'వెధవా' నీ బుద్ధి మారదురా అనుకున్నా. అయినాసరే, వాడి మీద కోపం గాని, అసహ్యం కాని కలగలేదు.
ఇదంతా సీతమ్మ మీద మా అందరికీ ఉన్నఅభిమానం వల్లే.
'ఇంటికి ఎప్పుడు వెళ్ళాలి...ఎప్పుడు అందరికి చెప్పాలి' అన్నధ్యాసలో పడ్డాను.
ఈ విషయం గుర్తు కొచ్చినప్పుడల్లా మా ఇంటిల్లపాది అందరం తెగ నవ్వుకునే వాళ్ళం. సీతమ్మకూడా మాతో కలిసి నవ్వుకునేది.
రచన:-
కేశిరాజు వెంకట వరదయ్య.
Mobile No. 9849118254.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి